Ես Վալենտինա Տիմոֆեևան եմ՝ Վիկտոր Անտիմոնովի (ծնված 18.03.2010 թ.-ին) մայրը: BEER DAVID Կենտրոնի շնորհիվ որդուս հետ անցել ենք ճանապարհը՝ աուտիզմից՝ ախտորոշում F 84.0, մինչև լիարժեք նորման և հաջողությունները ուսման, սպորտի ու ստեղծագործության մեջ:
Ես արդեն թողել եմ բազմաթիվ զգացմունքային արձագանքներ և մանրամասն տեսանյութեր այն իրադարձությունների մասին, որոնք տեղի են ունեցել իմ երեխայի հետ 2015 թվականից մինչև 2020 թվականը՝ Կենտրոնի և անմիջապես դրա ղեկավար Դավիթ Էյխելի ակտիվ և անփոխարինելի մասնակցությամբ:

Մինչև 4 տարեկան 8 ամսականը երեխան չէր խոսում, չէր արձագանքում ոչ անվանը, ոչ էլ նրա ուշադրությունը գրավելու որևէ միջոցի։ Ակնհայտ էր, որ նա մայրիկին և հայրիկին համարում էր շուրջը գտնվող առարկաներից մեկը: Վիտյան զուգարանի կաթսայից «մեծով» չէր օգտվում, նա քնում էր պամպերսով, խմում էր մանկական շշից, ուտում էր ձեռքերով, քայլում էր միայն նույն երթուղիներով, տարբեր ազդակներ ուներ։

2018 թվականի աշնանը Դավիթը իմ ամբողջ ընտանիքին հրավիրեց Երուսաղեմ։ Բացարձակապես անվճա՛ր: 2020 թվականի գարնանը մենք կրկին հայտնվեցինք Իսրայելում։ Այդ ճամփորդությունների ընթացքում Վիկտորը ստացավ հենց այն, ինչը նրան դարձրեց ամբողջական անձնավորություն, ինքնավստահ մի տղա, ով գիտի, թե ինչ է ուզում, գիտի, թե ինչպես պլաններ կազմել և հետևել դրանց, գիտի ինչպես կառուցել հարաբերություններ, լինել հետաքրքիր զրուցակից և լավ ընկեր, գիտի, ինչպես հասնել իր նպատակին:

Մեր երեխայի վերականգնման համար մենք ոչի՛նչ չենք կիրառել, բացի BEER DAVID Կենտրոնի օգնությունից: Մենք երբեք չենք հոգնի շնորհակալություն հայտնել Դավիթին, Յոսեֆային և Կենտրոնի բոլոր մասնագետներին, ովքեր մեր ընտանիքին հրաշալի նոր կյանք են պարգեևել։
Մայրիկ Վալենտինա, հայրիկ Պավել, երեխաներ Վիկտոր և Վասիլի:

Տեսանյութը BEER DAVID ալիքում

Իմ անունը Լյուդմիլա է, ես մի հրաշալի աղջկա՝ Վարվառայի մայրն եմ։
Երբ դուստրս 2 տարեկան 8 ամսական էր, վիրուսային վարակից հետո երեխան դադարեց ճանաչել իր մորն ու հարազատներին, նա դադարեց արձագանքել իր անվանը, հաճախ լաց էր լինում, վատ էր ուտում և գրեթե չէր քնում գիշերները, ամեն օր մի քանի ժամ ջղակծկվում ու գոռում ցավից:

Դուստրիս մոտ ախտորոշեցին ԱՍԽ (աուտիզմի սպեկտրի խանգարումներ) ու ասացին, որ մեր խնդիրը մեծ է և երկարատև։ Նշանակված բուժումից ավելի վատացավ իրավիճակը։

Համացանցում հանդիպեցի Յոսեֆա Էյխելի դասախոսությանը՝ այսպես տեղի ունեցավ մեր ծանոթությունը Կենտրոնի հետ։ Սկսվեց հեռահար բուժումը։ Երեխայի ինքնազգացողության և վարքի փոփոխություններն անմիջապես նկատվեցին: Սկսեց բարելավվել աչքի կոնտակտը, նա սկսեց արձագանքել իր անվանը, նկատել մորը, հորը, տատիկին, դադարեց վախենալ կենդանիներից, բարձր ձայներից, սովորեց ինքնուրույն գնալ զուգարանի կաթսա, սկսեց նկատել մյուս երեխաներին, հասկանալ պարզ հրահանգներ, բարելավվեց գիշերային քունը և շատ այլ բաներ: Երեխան փոխվում էր մեր աչքի առա՛ջ:
7 ամիս անց բուժող բժշկի մոտ հերթական հետազոտության ժամանակ մեր դստեր մոտ ԱՍԽ ախտորոշումը հանվել է։

Ցանկանում եմ շնորհակալություն հայտնել Կենտրոնի ղեկավար Դավիթին և Կենտրոնի բոլոր մասնագետներին դուստրիս վերականգնման գործում ցուցաբերած ո՛ղջ աջակցության համար: Երեխան շարունակում է զարգանալ ու վերականգնվել, ինչը մեր՝ ծնողներիս համար, շատ-շատ ուրախալի՛ է:

Տեսանյութը BEER DAVID ալիքում

2019 թվականին 3 տարեկանում տղայիս մոտ ախտորոշվել է աուտիզմ և 1-ին աստիճանի ԽԸԹ (Խոսքի ընդհանուր թերզարգացում)…

Դեկտեմբերին սկսվեցին մեր հեռահար սեանսները Կենտրոնի ղեկավար Դավիթի հետ։ Հենց առաջին սեանսից հետո ստացանք այն ժամանակվա ամենասպասված արդյունքը՝ որդիս ՍԿՍԵՑ Է ՔՆԵ՛Լ ԳԻՇԵՐԸ: Դա հաղթանա՛կ էր։

Անհատական սեանսների ժամանակ որդիս սկսեց արձագանքել անվանը, սկսեց ուշադրություն դարձնել իր մոտ գտնվող մարդկանց, իրադարձությունների և առարկաների վրա: Իսկ 2021 թվականի հունվարին Դավիթի սեանսները տվեցին իրենց հաջորդ հսկայական արդյունքը՝ Միշան 4 տարեկանում սկսեց ինքնուրույն օգտվել զուգարանի կաթսայի՛ց:

Այս պահին Միշան գրեթե 6 տարեկան է։ Նա ՀԱՍԿԱՆՈՒՄ Է կենցաղային բոլոր խնդրանքները, տիրապետում է ինքնասպասարկման հմտություններին, իր հայրիկի հետ զբաղվում է ֆիզկուլտուրայով, օգնում է ինձ կերակուր խատրաստելիս, տիրապետում է շարժիչային իմիտացիային, հավաքում է տարբեր գլուխկոտրուկներ, խաղում է իր եղբայրների և քույրերի հետ, հետաքրքրվում է այլ երեխաներով:

Ակնհա՛յտ է, որ նա աուտիստ երեխա չէ:
Շնորհակալություն ենք հայտնում Դավթին և Կենտրոնի ողջ թիմին բարձր պրոֆեսիոնալիզմի ու մեր որդուն և մեր ընտանիքին օգնելու համա՛ր:

Տեսանյութը BEER DAVID ալիքում

Բարև Ձեզ, իմ անունը Աննա է: Ավագ որդուս՝ Սերյոժան, 16 տարեկան է, նրա մոտ ախտորոշվել է ՄՈՒԿ (մանկական ուղեղային կաթված), սպաստիկ տետրապարեզ, շարժողական հստակ արտահայտված խանգարումներով։ Նա մանկուց հաշմանդամ է։ Նա ինքնուրույն չի տեղաշարժվում, իրեն չի սպասարկում, նստում է միայն հատուկ աթոռին։

Հունվարին մենք մասնակցեցինք Դավիթի և Յոսեֆայի առկա դասընթացին։ Փոփոխությունները սկսեցին տեղի ունենալ նույնիսկ թերապիայի ընթացքում։ Սերյոժայի մոտ նվազել է տոնուսը, ինչը նրան թույլ է տալիս նստել հետույքին։ Տեղի է ունեցել պարանոցի, մեջքի և ոտքերի մկանների թուլացում։ Նա սկսել է գլուխն ավելի ուղիղ պահել։ «Նստած» դիրքում ոտքերը թուլացած են՝ նստատեղի տակ կանգնած ոտնաթաթի վրա ամբողջությամբ։ Աջ ձեռքի սպաստիկությունը նվազել է, հիմա այն ազատ գտնվում է սեղանի վրա։ Նա սկսել է պտտվել քնի մեջ՝ մի կողմից մյուսը։ Նման արդյունքներ չենք ունեցել նույնիսկ մերսման ամբողջական կուրսն անցնելուց հետո։
Նախքան բուժումը՝ ծանր սպաստիկության պատճառով, Սերյոժան 16 տարի շարունակ զուգարան պառկած էր գնում։ Հիմա, Հիմա, երբ տեղի է ունեցել տոնուսի նվազում, Սերյոժան զուգարան է գնում նստած, և մեզ համար դա մեծ առաջընթաց է։

Մեր բոլոր փոփոխությունների համար մենք ուզում ենք ՄԵԾ ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ հայտնել բարի հրաշագործներին՝ Դավիթին և Յոսեֆային:

Տեսանյութը BEER DAVID ալիքում

Բարև Ձեզ: Իմ անունը Արմինկա է, որդիս Րաֆֆին է: Րաֆֆին 2,5 տարեկան էրր, երբ նրա մոտ ախտորոշիցին ԱՍԽ: Նրան անհանգստացնում էին կրկնվող հիստերիկաները, խոսքը չհասկանալը, վատ էր ուտում, վատ քնում, քայլում էր նույն երթուղիով, վախենում էր եկեղեցուց, քանի որ այնտեղ միշտ շատ մարդ կար և այլն։

Երբ նա 3 տարեկան էր համացանցում կարծիք գտանք BEER DAVID Կենտրոնի մասին և անմիջապես զանգահարեցինք Դավիթին։ Նույն օրը սկսեցինք հեռահար բուժումը։ Առաջին ամսվա ընթացքում երեխան սկսեց ինքնուրույն ուտել, հիստերիկաները պակասեցին, սկսեց հասկանալ հասցեական խոսքի 4-5%-ը, սկսեց կրկնել 2-3 բառ անընդմեջ։
2019 թվականին, երբ որդիս 4,5 տարեկան էր, ես և իմ ընտանիքը 3 շաբաթով գնացինք Երուսաղեմ՝ թերապիայի կուրսի։ Բուժումը ներառում էր այցելություններ սուրբ վայրեր: Ես շատ զարմացել էի, որ Րաֆֆին հանգիստ շրջում էր տաճարով ու ուսումնասիրում սրբապատկերները, չէր վախենում մարդկանցից։ Կուրսի երկրորդ շաբաթում նա գիտակցաբար ինձ կանչեց մայրիկ, հորը՝ հայրիկ, ընդունեց եղբորը, սկսեց նկատել մարդկանց։ Այլևս չէր վախենում ճոճանակից և սկսեց ինքնուրույն բարձրանալ աստիճաններով։
Տուն վերադառնալուց հետո աստիճանաբար նկատեցի, որ հասկացողությունը ամեն օր բարելավվում է, սկսեց նոր սնունդ փորձել, սկսեց բառակապակցություններով խոսել։ Հիստերիկաները գնալով ավելի հազվադեպ են դառնում: Հայտնվեց մատնանշող շարժումը, նա սկսեց խաղալ եղբոր հետ, սիրեց խաղալիքները։ Այսօր նա հեքիաթներ է պատմում, ոտանավորներ գիտի, դպրոց է գնում։
Երեխան դեղամիջոցներով բուժում չի անցել, մենք ամեն ինչի հասանք միա՛յն BEER DAVID Կենտրոնի շնորհիվ:

Տեսանյութը BEER DAVID ալիքում

Դավիթի հետ մենք ծանոթացանք 2019 թվականի սեպտեմբերին։ Սկզբից անցկացվեցին հեռահար սեանսներ՝ արդյունքն ունեցանք առաջին իսկ սեանսից հետո:

2 տարվա հեռահար կուրսի ընթացքում երեխան աստիճանաբար փոխվեց դեպի լավը։ Բարելավվեց մանր մոտորիկան, նա սկսեց կրկնօրինակել մեծահասակների պահվածքը, եկավ օրերի և օրացույցի ըմբռնումը, հայտնվեց երկխոսությունը, նա սկսեց բարձրաձայնել իր ցանկությունները և սովորեց սպասել, սկսեց խաղալ խաղալիքներով:

2021 թվականի դեկտեմբերին մենք հնարավորություն ունեցանք անցնել թերապիայի առկա կուրս Դավիթի և Յոսեֆայի մոտ։ Արդյունքներն անմիջապես նկատվեցին: Երեխան կարծես արթնացավ ու տեսավ շրջապատող աշխարհը: Բարելավված խոսքի որակը: Դասերի ժամանակ նա այլևս լաց չէր լինում, չէր բղավում և բողոքում՝ իմ ներկայությունն այնտեղ այլևս պետք չէ։ Պակասեցին ստամոքս-աղիքային տրակտի հետ կապված խնդիրները:

Մեր ընտանիքը խորապես շնորհակալ է «Բեեր Դավիթ» Կենտրոնին օգնության և աջակցության համար:

Տեսանյութը BEER DAVID ալիքում

Դուստրս՝ Մարիան, թերապիայի առկա կուրս է անցել Բեեր Դավիթ կենտրոնում:

Եվ ես ուզում եմ իմ խորին շնորհակալությունը հայտնել կենտրոնի ողջ անձնակազմին և հատկապես Դավիթին և Յոսեֆային Մարիայի հետ տեղի ունեցած բոլոր դրական փոփոխությունների համար։

Ուսուցմանը բացարձակապես չենթարկվող երեխայից նա դարձավ զարգացող աղջիկ, հասկանում է խոսքը, դարձել է շփվող, հայտնվել մատնանշող շարժումը, բարելավվել է սնունդը, գրեթե բոլոր ազդակները վերացան: Մարիան սովորել է լողալ և հեծանիվ վարել։ Շատ ավելի հեշտ է դարձել նրան ինչ-որ բան սովորեցնելն ու նրա ուշադրությունը գրավելը։

Շատ շնորհակա՛լ եմ բոլոր այն օգնության, սիրո և հույսի համար, որ տվել եք մեր ընտանիքին:

3,5 տարեկանում Ադամի մոտ ախտորոշվել է մանկական աուտիզմ։

2020 թվականից հեռահար թերապիայի ժամանակահատվածի և 2021 թվականի դեկտեմբերի առկա կուրսի ընթացքում (որդիս այդ ժամանակ 5,5 տարեկան էր), Ադամը սկսեց շփվել ծնողների հետ և ինչ-որ բան խնդրել, նա սկսեց նոր մթերք փորձել, դարձավ ավելի ինքնուրույն, բարելավվեց հասցեական խոսքի ըմբռնումը: Երեխային սկսեց հետաքրքրել շրջապատի ամեն ինչ, մինչ բուժումը նա կենտրոնացած էր որոշակի թեմաներով։ Այժմ նա բացարձակապես նորմալ աչքի կոնտակ ունի, նա միշտ «այստեղ է և հիմա»:

Մենք շատ ուրախ ենք, որ ընկանք այսպիսի հրաշալի մասնագետների ձեռքը, մեր խորին շնորհակալությու՛նն ենք հայտնում Դավթին և Յոսեֆային։

Իմ սիրելի, սիրելի Յոսեֆոչկա և Դավիթուշկա: ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒ՛Ն այն բանի համար, որը դուք անում եք մեզ և երեխաների համար: Օգնությա՛ն, թիկունքի՛, համբերությա՛ն, ոսկե ձեռքերի՛, խոսքերի՛ և աջակցությա՛ն համար, որ դուք տվել եք ինձ և իմ երեխային:

Իմ անունը Պոլինա է, իսկ որդուս անունը՝ Ստեպան։ Ստեպանն այժմ 5 տարեկան է։ Սեռ երեք տարի առաջ ես չէի կարող հավատալ, որ որդուս մոտ բարելավում կլինի։
Կենտրոնում կուրսն անցնելու պահից անցել է երեք տարի … Այս տարի հանձնաժողովը, որն ապշած էր Ստեպանի փոփոխություններից, որոշեց Ստյոպկային ուղարկել սովորական մանկապարտեզ (ինտեգրում)։

Ցավոք սրտի, ես չեմ կարող թղթի վրա նկարագրել այն ամենը, ինչ ես զգում եմ այս հրաշալի հրաշագործների՝ Յոսեֆայի և Դավիթի նկատմամբ… Ոչինչ համեմատելի չէ այն բանի հետ, թե որքան երախտապարտ եմ ես այս մարդկանց: Անսահման երախտագիտությու՛ն և խոնարհու՛մ ձեր առջև:

Հարգանքներով՝ Պոլինա և Ստեպան

Ողջույն, ես ցանկանում եմ ձեզ պատմել իմ որդու մասին: Հիմա նա 9 տարեկան է, սովորում է 3-րդ դասարանում՝ սովորական դպրոցի սովորական դասարանում։

6 տարի առաջ նրա մոտ «աուտիզմ» ախտորոշեցին։ Այն ժամանակ ինձ թվում էր, թե այս սարսափելի հիվանդությունն անբուժելի է։ Որդիս ծանր վիճակում էր՝ անվերջ ազդակներ, ձեռքերի թափահարում, էխոլալիա, թութակի պես անվերջ կրկնություն իմ հետևից, անտարբերություն իր անվան նկատմամբ, մարսողության հետ խնդիրներ։

Իսրայելում գտա ԲԵԵՐ ԴԱՎԻԹ կենտրոնը, սկսվեցին սեանսներ սկայպով: Սկզբում ինքս չէի հավատում, որ ինչ-որ բան կարելի է անել հեռավորության վրա, բայց որդիս աստիճանաբար սկսեց փոխվել. ազդակները սկսեցին անհետանալ, սկսեց ուշադրություն դարձնել ուրիշներին, արձագանքում է անվանը, դարձավ ավելի հանգիստ, կառավարելի, սկսեց խոսել նախադասություններով, սովորել թվեր և տառեր, սովորել է կարդալ, խաղալ երեխաների հետ:

Դպրոցից առաջ գնացինք Իսրայել։ Առկա կուրսից հետո աշնանը որդիս գնաց 1-ին դասարան և 1 տարում ավարտեց 1-ին և 2-րդ դասարանները։ Տարեվերջին որդիս արդեն հասուն, վճռական, ինքնավստահ աշակերտ էր դարձել։ Ընկերներ ունեցավ։ Էխոլալիան վերացել է։
Այսօր ես հիշում եմ այն ամենը, ինչ անցել է որպես սարսափելի երազ, երբ քո երեխան չի կարողանում խոսել, չի նայում քո աչքերին և չի հասկանում, թե ինչ ես ասում, նա անընդհատ հիստերիկայի մեջ է, զբոսնելիս վազում է ցանկացած տեղ, ամեն օր նույն բանն է ուտում։ Ամեն օր ես ապրում էի նման մղձավանջով ու հիմա մեր կյանքը բաժանվում է «առաջ»-ի ու «հետո»-ի։

Այսօր ես ու որդիս շատ երջանիկ ենք, քանի որ ԲԵԵՐ ԴԱՎԻԹ Կենտրոնի շնորհիվ մենք հաղթահարել ենք այդ սարսափելի հիվանդությունը։ Յոսեֆան և Դավիթը միշտ աջակցել են մեզ, և ես շատ շնորհակալ եմ այն ամենի համար, ինչ նրանք արել են մեզ համար:

Մարկ, 7 տարեկան, աուտիստ:

Մենք թերապիայի առկա կուրս ենք անցել 2022 թվականի ապրիլի 7-26-ը։ Եվ մնացել ենք պարզապես հիացած արդյունքով:
Մարկի մոտ անցել են հիստերիկաները, որոնք մեզ տանջում էին երկար տարիներ։ Նա սկսեց քնել արագ, ժամանակին և ամբողջ գիշեր: Այսքան ժամանակ մենք երազել ենք այդ մասին:
Նրա գլխի ձևը փոխվել է՝ այն ավելի ճիշտ է դարձել։ Գլխացավերն անցել են։

Ընդհանուր առմամբ բարելավվել է ըմբռնումը: Նա սկսել է ավելի շատ ցույց տալ իր զգացմունքները։ Դարձել է շատ ժպտերե;ս: Նայում է աչքերի մեջ: Հայացքը գիտակից է: Ավելի ինքնավստահ է դարձել։
Սկսել է ինքնուրույն ճոճվել ճոճանակի վրա, ինչը նախկինում չի եղել։ Սկսել է ավելի շատ շփվել իր կրտսեր եղբոր հետ։ Մի քանի անգամ փորձել է նոր կերակուր համտեսել:

Կուրսից հետո մենք նաև հեշտությամբ հրաժարվեցինք գաջեթներից, ինչը նախկինում մեզ համար ուղղակի անհնար էր։
Կուրսից մեկ ամիս անց Մարկը լողի դասին ինքնուրույն լողաց ջրի տակ։

Եվ նրա հետ փոփոխությունները տեղի են ունենում մինչ օրս։ Մենք ուրախ ենք, որ ընկանք « Բեեր Դավիթ Հրեայական Բժշկության Կենտրոն»: Դա կտրուկ փոխել է մեր կյանքը դեպի լավը:

Մեր «անուրախ պատմությունը» սկսվեց, երբ Դիման 2 տարեկան 11 ամսական էր։ Երեխան չէր խոսում, չկար ըմբռնում, հիպերակտիվություն, ագրեսիվություն և վարքի մեջ այլ ոչ ադեկվատ պահեր։

Մենք կարող ենք անվերջ խոսել այն մասին, թե ինչի միջով անցանք՝ դրանք լավագույն մասնագետներն ու ԱՍԽ շտկման մեթոդներն էին։ Բայց արդյունքը ստացանք միայն Յոսեֆայի և Դավիթի մոտ թերապիայից հետո։

Երեխան կարծես արթնացավ, դարձավ միացված, գիտակցված, հայտնվեց ըմբռնում, կենցաղային մակարդակի շատ հարցեր լուծվեցին։ Թերապիայից հետո Դիման գիտակցաբար առաջին անգամ դիմեց ինձ և ասաց «մայրիկ»: Շատ նոր բառեր սովորեց։ Եվ լիարժեք կյանքի հնարավորություն հայտնվեց ինչպես Դիմայի, այնպես էլ մեր ամբո՛ղջ ընտանիքի համար:

Շնորհակալությու՛ն, մեր սիրելի բուժողներ: Հարգա՛նք և խոնարհում ձեր աշխատանքի հանդեպ: Մենք անսահման երախտապա՛րտ ենք ձեզ, Ժելեզնյակ ընտանիքը:

Տեսանյութը BEER DAVID ալիքում